Nawrót alkoholizmu – wszystko co trzeba wiedzieć

Leczenie uzależnienia od alkoholu to długa i trudna droga, wymagająca od osoby chorej ciągłej pracy i sporego samozaparcia. Nawet przy stałym korzystaniu z profesjonalnego wsparcia można być narażonym na nawrót alkoholizmu – dlaczego tak się dzieje i jak tego uniknąć?

Nawrót alkoholizmu – kiedy może się wydarzyć?

Nawrót alkoholizmu nie oznacza wcale momentu sięgnięcia po alkohol mimo prób utrzymania abstynencji – mówimy o nim bowiem już wtedy, kiedy w umyśle alkoholika zaczynają zachodzić nieodpowiednie procesy, kierujące go ku ponownemu wciągnięciu się w nałóg. Na nawrót narażona jest każda osoba, która zmaga się z tą chorobą, nawet, jeśli korzysta z terapii i dokłada starań, aby zachować trzeźwość. Najczęściej przydarza się uzależnionym, którzy są przekonani, że dzięki podjętej pracy nad problemem nie grozi im powrót choroby – przez co tracą czujność i nie są w stanie wychwycić drobnych zmian w myśleniu, prowadzących do niezdrowych przekonań i stopniowego powrotu do złych schematów. Osoba walcząca z alkoholizmem powinna być przygotowana na ewentualne problemy w trakcie leczenia, dzięki czemu będzie umiała odpowiednio wcześnie zareagować i sięgnąć po właściwą pomoc.

Jak rozpoznać nawrót alkoholizmu?

Nawrót alkoholizmu charakteryzuje się dziesięcioma podstawowymi etapami. Początkowe z nich to drobne, często trudne do wychwycenia zmiany w myśleniu, dlatego mogą być niezauważalne dla osób z zewnątrz. Z tego względu osoba uzależniona powinna być wyczulona na to, co dzieje się w jej głowie, aby możliwie jak najszybciej rozpoznać objawy nawrotu.

Etap I – zaprzeczenie

Pierwszym sygnałem są wątpliwości, czy leczenie się uda – oraz całkowite zaprzeczanie, że się pojawiły. W tym czasie alkoholik może odczuwać duży niepokój i znaczne pogorszenie samopoczucia.

Etap II – zachowania obronne i izolacja

W drugim etapie osoba uzależniona zaczyna unikać myślenia o swoim problemie, nie chce o nim rozmawiać i często szuka odosobnienia. Cechuje ją wyraźna postawa defensywna przy tematach związanych z alkoholizmem.

Etap III – stopniowe narastanie kryzysu

W tym czasie chory doświadcza widzenia tunelowego, czyli sytuacji, w której jest w stanie widzieć tylko niewielki fragment swojego życia. Nastrój jest bardzo niski, często występuje ucieczka w sen. Zaburzone jest także konstruktywne planowanie – chory przestaje planować dalsze czynności, ma wrażenie, że nie ma to sensu.

Etap IV – utrata zdolności do działania

Osoba chora zaczyna mieć nadzieję, że wszystko ułoży się samo, bez jej wkładu w swój los. Nie jest w stanie działać, nie radzi sobie nawet z niewielkimi problemami. Zmaga się ze stałym rozdrażnieniem, przez co często wchodzi w konflikty z otoczeniem.

Etap V – dezorientacja

Uzależniony ma problemy z koncentracją i pamięcią, często może czuć się zagubiony.

Etap VI – depresja

Następuje wyraźne, długotrwałe obniżenie nastroju. Chory może mieć problemy ze snem, odżywianiem, wychodzeniem z domu. Często rezygnuje ze spotkań w grupie wsparcia, trudno mu podjąć jakiekolwiek działanie. Odczuwa dużą samotność.

Etap VII – utrata kontroli

Chory opuszcza zajęcia terapeutyczne, odrzuca pomoc. Szuka usprawiedliwień dla swojego zachowania, często okazuje postawę lekceważącą. Pojawiają się myśli o sięgnięciu po alkohol, usprawiedliwiane złym samopoczuciem.

Etap VIII – świadomość złego postępowania

Osoba uzależniona coraz częściej myśli o piciu jako remedium na swój zły stan. Uważa, że jest w stanie pić w kontrolowany sposób. Próbuje zwrócić na siebie uwagę otoczenia, mówiąc o swoim złym

samopoczuciu. Pojawiają się kłamstwa przy świadomości, że jest to niepoprawne zachowanie. Następuje też utrata wiary w siebie.

Etap IX – poczucie znalezienia się w potrzasku

Chory ma wrażenie, że znalazł się w pułapce bez wyjścia. Nie widzi możliwości uzyskania pomocy; jedynym rozwiązaniem wydaje mu się ucieczka w nałóg. Za sytuację często obwinia swoje otoczenie, zrywa kontakty z bliskimi, grupą wsparcia czy terapeutą.

Etap X – sięgnięcie po alkohol

Następuje przerwanie trzeźwości i sięgnięcie po alkohol, często w bardzo dużych ilościach. Chory ma wrażenie, że może kontrolować sytuację, powracają nieprawidłowe schematy myślowe.

Jak sobie radzić przy nawrocie choroby?

Osoba uzależniona powinna umieć rozpoznać u siebie początki nawrotu alkoholizmu, aby w razie ich zaobserwowania móc działać jak najszybciej. Jest to bardzo ważne, ponieważ na początkowych etapach zmiany zachodzące w chorym mogą być trudne do dostrzeżenia przez otoczenie. Jeśli zareaguje się odpowiednio szybko, można uniknąć pełnego nawrotu choroby i wrócić na właściwe tory leczenia. Najlepiej przy podejrzeniach nawrotu zwrócić się po profesjonalną pomoc lub poprosić zaufaną osobę, żeby zrobiła to w imieniu chorego.

Warto także przemyśleć skorzystanie z Esperalu czyli rozwiązania, które pozwala całkowicie wyleczyć się z choroby alkoholowej. Środek sprawia bardzo nieprzyjemne następstwa spożycia, dlatego alkoholik podświadomie rezygnuje ze spożywania napojów wyskokowych, ponieważ ma świadomość tego, że może to doprowadzić do bardzo uciążliwych dolegliwości.

Co jest bardzo ważne po wyleczeniu się z alkoholizmu?

Jako osobie, której udało się wyjść z uzależnienia od alkoholu powinno zależeć na tym, aby już nigdy nie wrócić do nałogu. Proces odwykowy i samo leczenie przysparza wiele trudu i może naprawdę negatywnie odbić się zarówno na zdrowiu fizycznych, jak i psychicznym, dlatego już sam ten fakt powinien mocno działać na wyobraźnię.

Podkreśla się również istotę tego, aby nie szukać dla siebie jakichkolwiek alternatyw, zamienników i substytutów napojów alkoholowych. Okazuje się, że nawet piwo bezalkoholowe może zawierać śladowe ilości etanolu, dlatego należy zrezygnować także z tego. Zachowajmy czujność, a najlepiej też uprzedźmy swoje najbliższe otoczenia, że nawet tak wydawać by się mogło niewinne postępowanie, może sprawić, że dojdzie do nawrotu naszej choroby.

Podsumowanie

Jak wynika z powyższych informacji, wcale nie potrzeba wiele, aby doszło do nawrotu choroby alkoholowej. Sporo zależy jednak od naszego podejścia oraz czujności, ponieważ koniec końców to my sami odpowiadamy za nasze czyny. Jeśli ciągle mamy w pamięci trud i energię włożoną w wyjście z alkoholizmu, wspomnienie to powinno być to dla nas najlepszym powodem do tego, aby unikać ponownego sięgnięcia po nawet najmniejszą ilość alkoholu i to już do końca swojego życia.

Pomimo tego, że obecnie istnieje wiele rozwiązań, które są w stanie wesprzeć nas podczas wyjścia z nałogu, sam proces jest naprawdę ekstremalnie trudnym, dlatego lepiej nie ryzykować. Odstawmy alkohol na dobre i cieszmy się z wolności, którą wywalczyliśmy sobie poprzez wstrzemięźliwość i silną wolę.