Dlaczego ludzie zaczynają pić?
29-11-2021 | Autor: Lukasz JanaszekNajważniejsze tezy artykułu
Lukasz Janaszek
- Lekarz Łukasz Janaszek uzyskał prawo wykonywania zawodu w 2005 roku.
- Specjalizację z chirurgii ogólnej odbywał w Klinice Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej i Przewodu Pokarmowego SPSK CMKP im. Prof. W. Orłowskiego.
- Egzamin specjalizacyjny zdał w 2012 roku. Jego osoba cechuje się zaangażowaniem w pracę, profesjonalnym podejściem.
- Jest pełen empatii w stosunku do swoich pacjentów.
- Obecnie jest nastawiony na rozwój swoich umiejętności i doświadczenia, stale poszerza swoją wiedzę – biorąc udział w licznych kongresach.
Alkohol w naszej kulturze jest bardzo rozpowszechniony, a jego spożywanie uznawane jest przez wielu ludzi za coś normalnego. I oczywiście – w okazjonalnym spożyciu lampki wina czy drinka, np. podczas przyjęcia, nie ma niczego złego, jednak może doprowadzić do rozwoju uzależnienia, które zrujnowało już życie wielu osób. Dlaczego w ogóle ludzie zaczynają spożywać alkohol? Powodów jest kilka i warto przyjrzeć się każdemu z nich. Dzięki temu łatwiej zrozumiesz problem i będziesz mógł skuteczniej sobie z nim poradzić.
Dlaczego młodzi ludzie zaczynają spożywać alkohol?
Początki z alkoholem bywają różne i mogą wynikać z wielu sytuacji w życiu młodego człowieka. Sporo zależy od tego, jakie wzorce dziecko wyniesie z domu, w jakie towarzystwo wpadnie i w jaki sposób będzie przechodziło bunt w okresie dojrzewania. Czemu ludzie zaczynają pić? Oto najczęstsze powody.
- Bunt. Młodzieńczy bunt, który ma miejsce zwykle w wieku 12-20 lat to często coś nieuniknionego, co wiąże się z dorastaniem młodego człowieka. W okresie pokwitania dochodzi do gwałtownych zmian zarówno w zakresie fizjologii, jak i psychologii, a dziecko, chcąc być dostrzeżone, może zachowywać się inaczej niż dotychczas. Np. sięgać po alkohol. Na szczęście bunt mija i grunt to podejść do niego w odpowiedni sposób. Jaki? O tym w ostatnim akapicie tego artykułu.
- Chęć akceptacji w grupie. Młody człowiek chce być lubiany i akceptowany przez rówieśników. Niestety, często wybiera nie najlepszą drogę do osiągnięcia celu, np. poprzez zaimponowanie innym. Co więcej, czasami dziecko trafia w złe towarzystwo, np. starszych osób, u których picie alkoholu jest codziennością. W takiej sytuacji, by wciąż przynależeć do grupy, musi funkcjonować na narzuconych przez nią zasadach.
- Czerpanie wzorców od rodziców. Dziecko, które widzi alkohol na co dzień, może dojść do wniosku, że to nic złego. Albo sięgnie po niego, by poradzić sobie z trudami codziennego życia, np. w sytuacji, gdy jego rodzice są uzależnieni. To Twoja postawa ma zasadniczy wpływ na funkcjonowanie Twojego dziecka, dlatego też dawaj mu najlepsze wzorce – wtedy ograniczysz ryzyko sięgnięcia przez nie po alkohol do minimum.
- Lepsza zabawa. No i na koniec najprostszy powód – chęć dobrej zabawy. Młodzi ludzie, zwłaszcza w wieku nastoletnim, zaczynają coraz częściej spotykać się na różnego rodzaju domówkach ze znajomymi. Alkohol ułatwia dobrą zabawę, adaptację i pozwala zwalczyć nieśmiałość, dlatego też coraz częściej sięgają po niego nawet najmłodsi.
Dlaczego dorośli zaczynają spożywać alkohol?
Po alkohol nie sięgają wyłącznie dzieci i młodzież. Problem alkoholizmu pojawić się może również w dorosłym życiu, pomimo, że wcześniej nie przejawiano zachowań, które mogłyby świadczyć o początkach choroby alkoholowej. Na to, że dorośli zaczynają nadużywać alkoholu, według badaczy wpływ mają 4 podstawowe czynniki.
- Uwarunkowania społeczne – alkoholizm ma ścisły związek z obyczajami, tradycją, kulturą i postawami społecznymi wobec picia. Im bardziej tolerancyjne pod tym względem jest społeczeństwo oraz otoczenie, tym łatwiej sięgnąć po alkohol. Wpływ ma również łatwa dostępność trunków, ich niska cena oraz nieprzestrzeganie ograniczeń odnośnie do sprzedaży.
- Czynniki psychologiczne – większość zachowań, które są widoczne u alkoholika, wynikają przede wszystkim z jego niedojrzałości emocjonalnej i psychicznej. Badania wykazują, że na chorobę alkoholową najczęściej zapadają osoby zaburzone, z zachowaniami antyspołecznymi, ze skłonnościami do agresji, introwertycy, nadwrażliwcy, a także ludzie cierpiący na depresję lub nerwicę. Są to psychologiczne czynniki zwiększonego ryzyka.
- Wpływ uczuć – wiele osób sięgających po alkohol przyznaje, że robią to, aby poczuć się lepiej i zapełnić emocjonalną pustkę. Alkohol najczęściej daje im poczucie spokoju i wolności, ośmiela i daje siłę. Pozwala również poczuć się akceptowanym, przyjaznym i towarzyskim.
- Czynniki biologiczne – alkoholizm może mieć podłoże genetyczne, szczególnie dotyczy to osób, które urodziły się z zespołem alkoholowym. Na skłonność do popadnięcia w uzależnienie ma również wiek, płeć, ogólny stan zdrowia, a nawet dieta.
Pierwsze oznaki „niezdrowego picia”
Jest kilka oznak tego, że spożywanie alkoholu nie jest normalne i może być groźne. Są to
- coraz częstsze okazje do napicia się;
- alkohol postrzegany zaczyna być jako lekarstwo na złe samopoczucie;
- nerwowość, jeśli nie można napić się wtedy, kiedy było to zaplanowane;
- przeszkodą do picia przestaje być praca, czy domowe obowiązki;
- pogarszają się relacje z najbliższymi, ponieważ alkohol staje się ważniejszy;
- pojawiają się agresywne zachowania, szczególnie podczas poruszania tematu alkoholu.
Problem alkoholowy dotyczy również najmłodszych!
Jak wynika z różnego rodzaju badań, coraz więcej dzieci w wieku 12-13 lat smakuje alkoholu, co może mieć duży wpływ na ich przyszłe życie. W takiej sytuacji należy poznać przyczynę problemu, bo tylko to pomoże w jego zrozumieniu.
Jeżeli jesteś rodzicem i Twoje dziecko sięga po alkohol, powinieneś z nim szczerze porozmawiać i wyjaśnić mu zgubny wpływ alkoholu na zdrowie i życie. Pamiętaj jednak, by rozmowa była przyjacielska i by stosować się do kilku reguł – zwłaszcza jeżeli Twoja latorośl przechodzi przez okres buntu. Mowa tu przede wszystkim o tym, by:
- wysłuchiwać punktu widzenia dziecka,
- być w stosunku do niego cierpliwym,
- nie krzyczeć, ale spokojnie wyjaśnić problem,
- uzasadniać swoje decyzje, również kary i nagrody,
- traktować nastolatka na równi ze sobą, a nie stawiać się w roli kogoś, kto zawsze ma racje,
- rozładowywać napięcie, jeżeli problem jest wyolbrzymiony,
- interesować się sprawami dziecka, ale nie kontrolować go 24 godziny na dobę,
- być stanowczym, ponieważ nastolatek może próbować Tobą manipulować,
- wyjaśniać dziecku zawiłe dla niego kwestie, nie pozostawiać go z wątpliwościami.